سنت پترزبورگ (به روسی: Санкт-Петербург، سانکت-پیتربورگ) که روس‌ها به آن پِتِربورگ می‌گویند، دومین شهر بزرگ روسیه پس از مسکو است که در منتهی‌الیه شمال‌غرب این کشور واقع شده‌است. این شهر در ناحیه فدرال و مرکز استان لنینگراد Ленинградская область است. پترزبورگ در ۱۶ می ۱۷۰۳ میلادی توسط پتر اول بنا شد و در سال‌های ۱۷۱۲ تا ۱۹۱۸ پایتخت روسیه بود.[۹][۱۰] این شهر از اوت ۱۹۱۴ میلادی تا ۲۶ ژانویه ۱۹۲۴ پتروگراد و از این تاریخ تا ۶ سپتامبر ۱۹۹۱ لنینگراد و از آن پس سن پترزبورگ خوانده می‌شود.[۱۱] این شهر مرکز مهم اقتصادی، حمل و نقل، علمی و فرهنگی روسیه محسوب می‌شود. بسیاری مراکز تاریخی شهر در فهرست میراث فرهنگی یونسکو به ثبت رسیده‌اند.[۱۲] سن پترزبورگ کانون جلب گردشگران بسیاری است. تنها در سال ۲۰۱۸، ۸/۵ میلیون نفر از این شهر بازدید کرده‌اند.[
تاریخچه
جغرافیا
سن پترزبورگ در کناره‌های رود نِوا، در شرق خلیج فنلاند در دریای بالتیک قرار گرفته‌است. زمستان در این شهر طولانی و همراه با بادهایی ست که از سمت رود نوا می‌وزد. تابستان نیز معتدل است و طولانی‌ترین روز را در ۲۲ ژوئن تجربه می‌کند. طول روز در این تاریخ، ۱۸ ساعت و ۵۰ دقیقه و برعکس در زمستان کوتاه‌ترین روز با ۵ ساعت و ۵۱ دقیقه در ۲۲ دسامبر است. پدیده معروف به شبهای سفید در طولانی‌ترین روزهای تابستان این شهر رخ می‌دهد.
مترو
متروی سن پترزبورگ در سال ۱۹۵۵ تأسیس شده و هم‌اکنون دارای ۵ خط و ۶۹ ایستگاه می‌باشد.
تغییر نام
در سال ۱۹۱۴ میلادی، نام این شهر از سن پترزبورگ به «پتروگراد» (روسی: Петрогра́д؛ IPA: [pʲɪtrɐˈgrat])، در ۱۹۲۴ میلادی به «لنینگراد» (روسی: Ленингра́д؛ IPA: [lʲɪnʲɪnˈgrat]) و در ۱۹۹۱ مجدداً به سن پترزبورگ تغییر یافت. بین ۱۷۲۸–۱۷۱۳ و ۱۹۱۸–۱۷۳۲ میلادی، سن پترزبورگ پایتخت امپراتوری روسیه بود. در ۱۹۱۸ میلادی، دولت مرکزی به مسکو منتقل شد.
نام عامیانه
در زبان فارسی از زمان قاجار به‌طور عامیانه سن پترزبورگ را «پِتِل پُرت» یا «فتل فُرت» می‌نامیدند و آن را در مثل به عنوان دورترین نقاط بکار می‌بردند در اصطلاحاتی مانند «از اینجا تا پتل پورت».
شبهای سفید
شهر سن پترزبورگ که از موقعیت جغرافیایی ویژه‌ای برخوردار است، شمالی‌ترین شهر پرجمعیت جهان به‌شمار می‌رود و هر سال در اوایل تابستان به علت بسیار طولانی شدن زمان تابش آفتاب در تاریکی شب فرونمی‌رود و همه مدت شبانه روز یا هوا روشن است یا گرگ و میش صبحگاهی دارد که به همین علت شبهای اوایل فصل تابستان در این شهر شبهای سفید نام گرفته‌است.
جاذبه‌های گردشگری
موزه ارمیتاژ
کلیسای سنت ایزاک
قلعه پیتر و پاول
کلبه پتر کبیر
کلیسای ناجی در خون
موزه روس
کاخ کنستانتینوفکسی
کاخ کاترین
کاخ پترهوف
اسب سوار برنزی
دریای بالتیک
دیوار ساحلی با مجسمه‌های ابوالهول
چرا باید از موزه آرمیتاژ بازدید کنیم؟
موزه آرمیتاژ در شهر سن پترزبورگ روسیه قرار گرفته است. این موزه جزو ۵ موزه برتر جهان شناخته شده است. مجموعه کم نظیری از دوره های مختلف تاریخی و امپراتوری سزارهای روس در این موزه به طرز زیبایی روایت شده اند. اگر به تاریخ علاقه مندید پیشنهاد ما به شما خرید بلیط هواپیما و سفر به شهر تاریخی سن پترزبرگ است، مطمئنا از این سفرتان پشیمان نخواهید شد. موزه آرمتیاژ یا موزه هرمیتاژ به عنوان بزرگ ترین گالری هنری جهان معروف است و می توان گفت بیش از ۳ میلیون اثر هنری در این موزه نگهداری می شود. مورد جالب توجه در موزه آرمتیاژ در شهر سن پترزبورگ اینست که این موزه شعبه های رسمی در شهر های کازان روسیه، آمستردام هلند، ونیز ایتالیا و ویبورگ روسیه دارد.
تاریخچه موزه آرمیتاژ
بنای اولیه موزه آرمیتاژ به الیزابت اول و سال ۱۷۶۴ میلادی برمی گردد، خیلی از آثار هنری نگهداری شده در این موزه به همت کاترین کبیر است. وی در سال ۱۷۶۴ میلادی بیش از ۲۰۰ نقاشی مشهور اروپا را خریداری کرده است. ساختمان فعلی موزه به چندین کاخ و محلی برای نگهداری برترین آثار هنرمندان دنیا مانند میکل‌آنژ، لئوناردو داوینچی، پیتر پل روبنس، آنتونی فان دیک، رامبرانت، آگوست رودن، کلود مونه، پل سزان، ونسان ون گوگ، پل گوگن و پابلو پیکاسو اختصاص داده شده است. کاترین به برخی از آثار هنری علاقه زیادی داشت، به همین دلیل این آثار را در نگارخانه خود به نامMy Hermitage جمع کرده است و فقط افراد محدودی می توانستند از این آثار هنری بازدید کنند.
جالب اینجاست که آرمیتاژ تا سال ۱۷۱۹ به عنوان کاخ سکونتی ملکه و تزارها بوده و بعد از انقلاب روسیه به فرمان لنین به موزه تبدیل گشت. بعد از کاترین کبیر، این بار ملکه الیزابت علاقه زیادی به معماری نشان داد و دستور ساخت بناهای مشهوری مانند کاخ زمستانی، صومعه اسمولنی، کاخ پتروف و دانشگاه دولتی مسکو را در سن پترزبورگ داد، حتی برای حفاظت از تابلوهای نگارخانه آرمتیاژ چند گربه آموزش دیده را در این گنجینه رها کرد تا موش ها به آثار آسیب نزنند. همه ساله در تاریخ ۷ دسامبر جشن تاسیس این موزه برگزار می شود. اگر دوست دارید امسال در این جشن زیبا شرکت کنید پیشنهاد می‌کنیم در اولین فرصت بلیط هواپیما سن پترزبورگ را تهیه کنید.
کلیسای جامع سنت ایزاک
کلیسای جامع سنت ایزاک در قرن ۱۹ بنا شده است و گنبدی طلایی دارد. این کلیسا یکی از مشهورترین بناهای تاریخی سن پترزبورگ است و از سکوی طلاکاری شده‌ی خود، چشم‌اندازهای فوق‌العاده‌ای از شهر به نمایش می‌گذارد. مجسمه‌های حواریون در بالای کلیسای جامع ایزاک قرار دارند و روی درهای بزرگ این کلیسا نیز با صحنه‌هایی از کتاب مقدس آذین داده شده است. داخل سقف کلیسا نقاشی‌های Karl Bryullov هنرنمایی می‌کند. سبک معماری این کلیسا مانند کلیسای سنت کاترین (قرن ۱۹) تلفیقی از سبک باروک و کلاسیک است. در دوران شوروی، از این موزه به عنوان موزه‌ی کفر مورد استفاده قرار می‌گرفت. امروزه نیز کلیسای جامع سنت ایزاک کاربری موزه دارد اما با مجموعه‌ای از هنرهای قرن ۱۹ میلادی.
قلعه پیتر و پاول
قلعه پیتر و پاول اولین بنای ساخته‌شده در سن پترزبورگ است و می‌توان به نوعی آن را محل تولد این شهر نامید. این مکان بر خلاف نامش هرگز به عنوان مکانی دفاعی استفاده نشد؛ اما تاریخی غنی، متنوع و گاهی نیز گمراه‌کننده دارد و در طول تاریخ پایگاه نظامی، مقر دپارتمان دولتی، مدفن خانواده سلطنتی روسیه، محل آزمایش‌های علمی و زندان برخی از برجسته‌ترین زندانیان سیاسی بوده است.
کلبه پتر کبیر
کلبه پتر کبیر اولین قصر سن پترزبورگ به‌شمار می‌رود و پتر کبیر به مدت پنج سال در آن سکونت داشت. این خانه چوبی و کوچک در عرض سه روز و در سال ۱۷۰۳، یعنی زمانی که سن پترزبورگ تنها متشکل از تعدادی روستای بهم‌متصل بود، ساخته شد. امروزه از کلبه پتر کبیر به‌عنوان نمادی از اساس شهر یاد می‌شود و با برخی دارایی‌های شخصی پتر کبیر آراسته شده است.
در سال ۱۷۰۳ نجاران ارتش تنها در ظرف سه روز کلبه پتر کبیر را ساختند. این کلبه کوچک تنها ۶۰ مترمربع مساحت داشت و طراحی آن به گونه‌ای بود که تنها دارای سه اتاق یعنی اتاق نشیمن، اتاق خواب و اتاق مطالعه بود. پتر کبیر به همین مکان راضی بود چون می‌خواست از نزدیک ساخت و سازها را ببیند. هنوز هم بعد از گذشت این همه سال در اتاق خواب، اتاق نشیمن و اتاق مطالعه این خانه، وسایل وی به چشم می‌خورد. معماری این کلبه زیبا ترکیبی از معماری‌های هلندی و با پنجره‌های بزرگ هنرمندانه و معماری سنتی سبک قرن ۱۷ است.
کلیسای ناجی در خون
کلیسای ناجی در خون، کلیسای فوق‌العاده زیبایی است که در اوایل قرن ۲۰، در محل ترور تزار الکساندر دوم، در خیابان نوسکی پروسپکت ساخته شد و گنبد پیازی رنگ بسیار زیبا و موزاییک‌های تقریبا پر زرق و برقی دارد. در طول محاصره‌ی شهر در جنگ جهانی دوم توسط نیروهای نازی، شوروی‌ها از این کلیسا به عنوان جایی برای ذخیره‌ی سیب‌زمینی استفاده می‌کردند. در نهایت، کلیسای ناجی در خون در سال ۱۹۹۷ دوباره برای استفاده‌ی عموم بازگشایی شد. این کلیسای ارتدوکس روسی به سبک ملی‌گرایی رمانتیک طراحی شده است. ایستگاه متروی نوسکی پروسپکت نزدیک‌ترین ایستگاه به کلیسای ناجی در خون است.
موزه هنرهای روسی
موزه هنرهای روسی (Museum of Russian Arts) از مقاصد جالب توجه برای گردشگران هنردوست در سفر به ارمنستان است. این موزه در سال ۱۹۸۴ با مجموعه خصوصی دکتر آرام آبراهامیان، شهروند افتخاری مسکو پایه‌گذاری شد. مجموعه موزه شامل آثار هنری روس متعلق به قرون ۱۹ و ۲۰ میلادی، یعنی شگفت‌انگیز‌ترین دوره در تاریخ هنر روس می‌شود. آثار گردآوری شده در قالب نقاشی، طراحی، مجسمه و آثار هنر تزیینی، آفریده بیش از ۱۲۰ هنرمند روس می‌شود.
کاخ کنستانتینوفکسی
کاخ کنستانتین که با نام کاخ کنگره ملی نیز شناخته می‌شود، زمانی محل اقامت شخصی شاهزاده کنستانتین بود، کسی که برای حمایت از برادرش، نیکولای اول استعفا داد. امروزه این مجموعه به نهاد ریاست جمهوری تعلق دارد. در سال ۲۰۰۸، مجموعه‌ی هنری روستروپوویچ و ویشنفسکیا طی یک حراج بزرگ خریداری و به کاخ اهدا شد. علاوه بر معماری زیبای داخلی و بیرونی، محوطه‌ی بزرگ اطراف کاخ نیز از جذابیت‌های این مجموعه است.
هر کدام از بخش‌هایی کاخ با نام یکی از شهرهای روسیه همنام است. برای مدتی از این کاخ به عنوان کاخ گنگره استفاده می‌کردند، مدتی نیز محل اقامت دوک‌های بزرگی چون دوک کنستانتین نیکلایویچ بوده است. زمانی هم توسط انقلابیون به آتش کشیده شد و آسیب‌های فراوانی دید. داخل کاخ با سنگ کوردنور و کاشی‌های گرانیتی سنگفرش شده و میله‌های پرچم برای نصب پرچم کشورهای مختلف شرکت کننده در ملاقات‌های بین‌المللی نیز در آن در نظر گرفته شده است. مجسمه صدساله پترکبیر، مشهورترین تزار روسیه و کسی که روسیه را به یک ابرقدرت تبدیل کرد در مرکز کاخ قرار گرفته تا نمادی از قدرت روسیه باشد. بازسازی اتاق‌ها و بخش‌های مختلف از طریق عکس‌هایی که از کاخ در گذشته گرفته شده بود انجام گرفته و برای مثال اتاق کار شاهزاده کنستانتین دقیقا به همان شکلی آراسته شده که سال‌ها پیش از آن استفاده می‌شده‌است. نقش و نگارهای اتاق‌های مختلفی مانند اتاق میاندوریا، سالن آبی (سالن ضیافت‌های باشکوه)، سالن مرمری، سالن صورتی، سالن موسیقی، سالن بلودرا و بقیه سالن‌ها آنقدر ظریف است که ساعت‌ها چشمانتان را خیره می‌کند.
کاخ کاترین
کاخ کاترین قصر تابستانی متعلق به کاترین اول، همسر پتر کبیر، ساخته شده توسط ناظامیک(به روسی:назами) یکی از دیدنی‌های سنت پترزبورگ و جاذبه‌های روسیه در محلی به نام تزارسکویه سلو (Tsarskoye Selo) به معنی دهکده تزارها قرار دارد، این کاخ در دوره ی منلیئیسمی بنا شده است.
این کاخ به وقت تقویمی روسیه دوشنبه‌ها تعطیل است.
دیدنی‌های کاخ پترهوف در روسیه
کاخ پتر هوف در شهر سنت پترزبورگ در محوطه ای به نام حیاط پتر ساخته شده است و امروز از جاذبه های مهم این شهر به حساب می آید. کاخ پترهوف در روسیه به فرمان پتر کبیر از تزارهای روسیه ساخته شده جالب است بدانید که دو دانشگاه ایالتی سنت پترزبورگ و کارخانه ساعت سازی مشهور Petrodvorets در کنار این مجموعه کاخ قرار دارد. این کاخ باغ با عظمت از سوی سازمان جهانی یونسکو ثبت شده و برخی این کاخ باغ بزرگ را ورسای روسی می دانند و آن را با کاخ ورسای بزرگ فرانسه مقایسه می کنند. نیمی از این محوطه دل انگیز که درخور زندگی شاهی بوده است با دریا محسور شده است و داخلش فواره ها و آب نماهای محشری وجود دارد.
سایر عمارت‌های کاخ پتروف شامل مون‌پِلیسر، مارلی، هرمیتاژ و کوتیج هستند.
باغ
آب‌نما
اسب سوار برنزی
یکی از آسار معروف و برجسته شهر بسیار زیبای سنت پترزبورگ روسیه مجسمه برنزی اسب سوار می باشد که یکی از نماد های شهر سنت پترزبورگ می باشد . اسب سوار برنز مجسمه پیتر بزرگ سوار بر اسب در میدان سناتاسکایا، به فرمان کاترین بزرگ، توسط مجسمه ساز فرانسوی اتین موریس ساخته شد. کاترین با این کارش نشان داد که چقد برای پیتر یکم ارزش قایل است و او با این کارش نشان داد که بین او و پادشاهان پیشین پیوستگی وجود دارد . او دستور داد که به زبان روسی و لاتین بر روی مجسمه برنز اسب سوار پیتر که متن «تقدیم به پیتر از طرف کاترین» را بنویسند . 12 سال، از 1770 تا 1782، برای ایجاد اسب سوار برنز، از جمله پایه، اسب و سوار، به طول انجامید .
اسب‌سواری از پتر کبیر واقع در سن پترزبورگ روسیه است. این مجسمه به دستور کاترین کبیر توسط مجسمه‌ساز فرانسوی اتین موریس فالکونه ساخته شد. عنوان مجسمه از شعری به نام سوارکار برنزی از الکساندر پوشکین گرفته شده که از آثار ادبی مهم روسیه به حساب می‌آید.
دیوار ساحلی با مجسمه‌های ابوالهول
به دو تندیس ابوالهول متعلق به مصر باستان اشاره دارد که رو به یکدیگر، در مقابل دیوار ساحلی آکادمی امپریال هنر در سن پترزبورگ نصب شده‌اند.
